öykü deren ile ilk İSTANBUL :))

Geçen yıl Haziran 2011'de İstanbul'a gittiğimizde minik bebeğime hamileydim.Bu yıl ise minik yaramaz kucağımızda,eğlenerek oyun oynayarak gittik İstanbul'a.
Her zaman ki gibi yine iş nedeniyle ordaydık :)

Öykü Deren yolculuklarda çok şükür bizi hiç üzmeyen bir bebek oldu.Zaten arabayı uyku niyetine de kullanıyor miniğim :) Uyandığında da hemen karnını doyurursak; hem gülücüklere hemde oyunlar oynamaya başlıyor zaten.İstanbul'da FSM Köprüsü geçişimiz tam bir komediydi,her defasında kaçırdığımız için abartmıyorum ama 1 saati buldu :) Üstelik tabelalarda sadece FSM köprüsü aradığımız için sorun oldu.Edirne tabelası yerine hep FSM köprüsü tabelası aradığımız için hep sil baştan,yeniden döndük durduk :)) En sonunda Cevizlibağ (Davutpaşa)'a vardık.

Minik bebeğimle İstanbul gezimiz gerçekten güzeldi.Onunla oynamak,eğlenerek yemek yemek,arabadan dışarıya çıktığında aynı kelebekler gibi çırpınması,bize birşeyler anlatmaya çalışması,biz yemek yerken onunda çabalayışı,yorulunca uyuyakalması,fotograflara artık poz vermeyip fotograf makinasına saldırıya geçmesi :) İstanbul Boğaz köprüsünden geçerken bebeğimin deniz yerine büyük demir yığınlarını seyretmesi de ayrıca hoştu :))

Kısaca minik Öykü Deren'im artık bizi şaşırtıyor.Onun hızlı gelişimini görmek,hayatı keşfetmesini seyretmek gerçekten bir anne ve baba için hayatta en önemli şeymiş diyebilirim.Bu yıl ki İstanbul gezimizde anladık ki minik bir bebek insanın hayatını bambaşka yapabiliyormuş.Tarifi çok zor bir mutluluk !!